Malatya’nın Doğanşehir ilçesinde yaşayan 42 yaşındaki Bedriye Coşkun, 6 Şubat depreminde eşi ve 3 çocuğuyla birlikte enkaz altında kaldı. Yaşadıkları 4 katlı binanın enkazından kurtarılan Coşkun, depremin üzerinden bir yıl geçmesine rağmen yaşadığı travmayı unutamıyor. Her gece deprem olacak korkusuyla başını yastığa koyan Bedriye Coşkun’un, 6 Şubat’ın yıl dönümünde acıları tazeliğini koruyor.

“O dakikalar bana 1 yıl gibi geldi”
Küçük çocuğunun dahi depremi unutamadığını söyleyen Bedriye Coşkun, “4 katlı evde yaşıyordum ilk depremde çıkabildik ikinci depremde eşim sonradan geldi, çalışıyordu. Ben çocuklarıma içeriye girdim, 30 dakika sonra eşim işten geldi, deprem oldu ve enkaz altında kaldık. Beton duvar üstüme düştü, eşimde çocuklarımızın üzerine kapandı, ben yaralanmıştım. Çok şükür eşim ve çocuklarımın burnu bile kanamadan çıktılar. O an çıkamayacağımı düşündüm. O dakikalar bana 1 yıl gibi geldi. En çok ‘çocuklarım’ diye bağırdım. Sizi kurtaracağız diye ses geldi, çocuklarımı almışlardı. Allah hiç kimseye o acıyı yaşatmasın” dedi.

“Bir yıl oldu ama hiçbir zaman aklımdan çıkmıyor”
Enkaz altında korku dolu anlar geçiren Coşkun, “Gözümün önüne evin yıkılışı ve çocukların geliyor. Molozların altındayken, ‘acaba çocuklarım öldü mü, eşime ne oldu’ diye düşündüm. Bağırdığımda ‘ben öleyim çocuklarımı kurtarın’ diyordum. Çok şükür ki çocuklarımın burnu bile kanamadı, 3 katlı bina yerle bir oldu 20 dakikada çıkardılar beni enkazdan. Kurtarıldıktan sonra çocuklarımı ve eşimi gördüm ve Allah’a şükürle olsun dedim. 3 gün hastanede kaldım sonra konteyner kente geldim. Bir yıl oldu ama hiçbir zaman aklımdan çıkmıyor, her gece yatarken acaba yine mi deprem olacak, yine mi enkazda kalacağım travması yaşıyoruz” diye konuştu.