6 Şubat’ta yaşadığımız asrın felaketi istisnasız herkesten bir şeyler aldı, eksiltti. Kimi annesini, kimi evladını, kimi sevdiğini verdi o kara toprağın altına. Yıkılan binaların enkazlarından çıkarılan cansız bedenler gömülse de acısı içimizden hiç eksilmedi, eksilmeyecek. Enkazdan sağ çıkanlar, kılına bile zarar gelmeyenler ise bu yaşanan acılarla her gün her gün bir kez daha öldü.

Bu bayramda da matem var, acı var, hüzün var. Malatya’da mezarlıklara binlerce insan akın etti bugün. Mezar taşlarına, topraklara sarıldılar, ağıtlar yakıp dua ettiler. Kimi evladına, kimi torununa, kimi bütün ailesine döktü gözyaşlarını.

Mezarlık ziyaretine giden acılı aileler Malatya Vuslat Tv mikrofonlarına içini döktü, kiminin boğazı düğümlenip tek kelime edemedi, kimi ağıtlar yaktı, kimiyse sadece döktüğü gözyaşıyla anlatabildi acısını.

Bizler Malatya Vuslat Tv  ailesi olarak depremin her sürecinde bu hüznü yaşayıp şahitlik etsek de her seferinde bir kez daha tazeleniyor acımız. Çekim yaparken, mikrofon tutarken, yazarken de gözyaşlarımıza hakim olamayıp tam anlamıyla bir türlü ifade edemiyoruz. Ne desek, ne yapsak bu acının tarifi yok çünkü.